Trudno znaleźć innego błogosławionego, którego życie naznaczone byłoby tak licznymi paradoksami. Dzieje Karola de Foucauld w swoich początkach przypominają biografie Lawrence`a z Arabii i Antoine`a de Saint-Exupéry, pełne niebezpiecznych podróży po Afryce Północnej i przygód wśród nieobliczalnych "ludzi pustyni". Ale zarazem przywodzą na myśl inną historię, najpiękniejszą chyba, jaka wydarzyła się na świecie - życie samego Jezusa. Karol de Foucauld po zrzuceniu oficerskiego munduru wstąpił do zakonu, który po kilku latach opuścił. Długo poszukiwał swojego miejsca, aż wreszcie już jako ksiądz osiedlił się wśród Berberów w sercu Sahary. Dzielił trudy pustynnego życia z muzułmańskimi koczownikami, świadcząc o Bogu ubogim i samotnym. Dla Joanny Petry-Mroczkowskiej losy de Foucauld są pretekstem do nakreślenia szerszej panoramy naszych czasów: problemów misyjności, kolonializmu, dialogu międzyreligijnego, zwłaszcza z muzułmanami. Dziś, w świecie często bolesnego zderzenia kultur, ten Boży nomada znów prowokuje pytania o granice miłości bliźniego. Książka nie jest drobiazgową biografią okraszoną świadectwami cudów za wstawiennictwem świętego. Autorka stawia sobie zupełnie inny cel. Pokazuje, jak bardzo kształt świętości wyrasta z okoliczności czasu, miejsca, wydarzeń, a nawet kontekstów politycznych, jak choćby rzeź Ormian czy francuska kolonizacja Algierii. Dla współczesnego świata, w tym także dla współczesnego Kościoła, uniżone życie bł. Karola de Foucauld jest jak jawna prowokacja. Autorka nam tej prowokacji nie oszczędza. Ks. Andrzej Draguła